روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد

و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت.

روزی که کمترین سرود ...

بوسه است.

و هر انسان ...

برای هر انسان ...

برادریست.

روزی که دگر درهای خانه اشان را نمی بندند

قفل ...

افسانه ایست.

و قلب برای زندگی بس است.

روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است

تا تو به خاطر آخرین سخن دنبال حرف نگردی.

روزی که آهنگ هر حرف

زندگی ست ...

تا من به خاطر آخرین شعر رنج جستجوی قافیه نبرم.

روزی که هر لب ترانه ایست ...

تا کمترین سرود بوسه باشد.

روزی که تو بیایی - برای همیشه بیایی ...

و مهربانی با زیبایی یکسان شود ...

روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم.

و من آن روز را انتظار می کشم

حتی روزی که دیگر نباشم.

ا.بامداد